“As simetrías aparecen tamén en transformacións que implican un contexto, unha escala ou forma. Montañas e toupeiras comparten aproximadamente a mesma foma, igual que as espirais de estrelas nas galaxias e os remuíños de leite no café.
As carapas de caracois e os xirasois repiten as mesmas pautas porque nas súas instruccións xenéticas hai codificada unha simetría da proporción: a seguinte fila de pétalos ou a inmediata voluta da carapa deben crecer de tal xeito que garden a mesma proporción coa que precede e segue.”
K. C. Cole, O universo e a taza de té
