2 feb 2010

candela

Como o Samaín, a festa das Candelas ou Candelaria, ten as súas raíces na roda do calendario celta constituíndo un dos catro sabbats ou festividades do medio das estacións, neste caso chamada Candlemas ou Imbolc, e representada por Brigit, deusa triple da poesía, as artes e a curación.

Esta celebración simboliza o fin do inverno, cando os días voltan a crecer e as sementes a agromar dentro da terra, (literalmente Imbolc significa "no ventre") así que é unha festa da fertilidade e a luz na que se acenden candelas, como aínda se fai na pequena igrexa románica de Castrelos, en Vigo.



a candelaria no calendario

O refrán popular di que
Cando a Candela chora, o inverno vai fóra;
cando a Candela ri, o inverno está por vir.
Que chore que ria que deixe de chorar
a metade do inverno está por pasar


E do día a seguir ás Candelas, o popular San Blas
Polo San Brais, dúas horas máis.

Diferentes cultos e tradicións están espallados por distintos lugares do mundo.
En Canarias, particularmente en Tenerife, é moi celebrada a virxe morena da Candelaria.

Nos Estados Unidos é un animal dormilón (a marmota) quen pronostica a meteoroloxía: se a marmota sae e pode ver a súa sombra (porqu dá o sol) o inverno continúa por seis semanas máis.
a candelaria e a marmota

En Brasil, e algúns países de América latina celébrase este día a festa de Iemanjá, a raíña do mar, nai dos orixás, meténdose nas augas do mar para entregarlle flores e outras ofrendas das que a raíña gosta, perfumes, conchas, colares, contas de cristal. Nos rituais do candomblé, de orixe africana, a danza de Iemanjá simboliza o movemento das ondas do mar, representadas tamén nas cores dos vestidos, branco e azul.

É rara a cantora brasileira que non ten a Iemanjá presente nalgunha das súas cancións.


lenda das sereias, rainha do mar, Marisa Monte
Yemanjá rainha do mar, Bethania

cantos, danzas e rituais que perduran e se renovan no tempo