multiversos e universos paralelos

Parallelostory from impactist on Vimeo.

“Sempre que se tome un manido grande de elementos caóticos e se ordenen segundo a súa magnitude, confírmase unha forma de regularidade insospeitada e tremendamente fermosa, que estivo latente todo o tempo.”
Francis Galton, Natural Inheritance

Emmy Noether, matemática alemá á que non se permitíu ensinar na universidade por ser muller axudou a salvar a teoría da relatividade xeral en beneficio de Einstein: utilizou a simetría para demostrar que a enerxía se conserva no espacio cuadridimensional. Como as leis da física son simétricas non cambian coa distancia ou o tempo, no espacio ou na Terra, á escala grande ou pequena, no presente ou no futuro.

En 1949 R. Feynman mostrou que, matematicamente, unha antipartícula é o mesmo que unha partícula que se despraza cara atrás no tempo.

Cada partícula ten asociada a súa antipartícula. Así que no universo a simetría perfecta tívose que romper ou non existiría NADA, pois materia e antimateria aniquílanse mutuamente.

Os sistemas de referencia cambiantes e a idea de que a realidade pode abarcar varias perspectivas sen ser en ningún caso “falsa” constitúen a base tanto da relatividade especial de Einstein ( elasticidade do espacio, tempo, enerxía, materia) como da relatividade xeral (curvatura do espacio-tempo).

Por razonable ou disparatada que resulte unha teoría (xeo e heliocentrismo, leis de Newton, relatividade, teoría cuántica, teoría de cordas, teoría M,...) non ten máis que un tempo de vixencia, precedido dun tempo no que provoca entusiasmo ou desconfianza e seguido doutro tempo no que se le como simple etapa a ultrapasar na imparable evolución do pensamento humano.